1. เวลาแย่ที่สุด

มันก็คือขนาดที่ไม่มีเงินซื้อข้าวกิน, โทรศัพท์ถูกตัดเพราะจ่ายค่าโทรศัพท์ไม่ไหว, เดินไปตามถนนทั้งวันเหมือนซอมบี้.

2. ประสบการณ์ที่เจ็บปวด

ในช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุด, ล้มละลายไปหลายครั้ง, และทุกครั้งที่กู้เงินแล้วพยายามกลับมา, แต่กลับขาดทุนมากขึ้นเรื่อยๆ, สุดท้ายหาคนที่ยืมเงินไม่ได้อีกแล้ว, เป็นหนี้ก้อนโต, บัตรเครดิตก็ใช้เกินไปหลายหมื่น. รู้สึกสิ้นหวังต่อฟิวเจอร์ส และก็สิ้นหวังต่อชีวิต. เริ่มคิดว่าจะฆ่าตัวตายหรือปล้น. แต่สุดท้ายคิดว่าตนเองเป็นหนี้คนอื่นอยู่, พ่อแม่เลี้ยงดูตัวเองมาหลายปี, พวกเขายังไม่ได้ทุนคืน, การทำเช่นนั้นมันไม่รับผิดชอบเกินไป. ตอนนี้, เมื่อเห็นรายการทางโทรทัศน์เกี่ยวกับกฎหมาย, บางคนทำผิดแล้วถูกจับร้องไห้บอกว่ามีภรรยาและลูก, สำนึกผิดในตอนนั้น, ฉันก็รู้สึกซึ้งใจ, รู้สึกโชคดีที่ไม่ได้ทำเรื่องโง่ๆ.

3. เศร้าในปี 1994

ฉันเข้าตลาดในปี 1994 และปิดตัวในปี 1999. ประสบการณ์การล้มละลายทั้งหมด 8 ครั้ง. ทุกช่องทางในการหาเงินของฉัน, ของครอบครัว, และของญาติๆแทบจะถูกตัดการเชื่อมโยงแบบสิ้นเชิง. ใกล้ปี 2000, ฉันมีแค่ 2,000 บาท. ตอนนั้นฉันและภรรยาเช่าบ้านกับคนอื่น, ค่าเช่าบ้าน 150 บาท, อาหารการกินต้องประหยัด, ซื้อมันฝรั่งมากินทุกวัน.

4. ความทรมาน

ในช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดฉันต้องกินข้าวต้ม, ในกระเป๋ามีเงินอยู่เพียง 2 บาท.... ไม่อยากนึกถึง!

5. ขายทุกอย่าง

ฉันขายทุกอย่างที่สามารถขายได้. ถ้าหากขาดทุนอีกก็ต้องขายไตแล้ว.

6. วันนั้นที่เลวร้าย

วันหนึ่งตลาดเปิด, ภรรยาไม่ให้ฉันเข้าใกล้คอมพิวเตอร์, ไม่ให้ฉันเล่นฟิวเจอร์สอีก, ผลคือฉันตบเธอ. นี่เป็นครั้งเดียวในชีวิตที่ฉันตบภรรยา. โชคดีที่เราผ่านไปได้.

7. เกมที่ช่วยชีวิต

เมื่อหลายปีก่อนทำฟิวเจอร์ส, มีหนี้สินมากมาย, ในกระเป๋ามีแค่ 10 บาท, ยังถูกลากไปเล่นไพ่หมู 5 บาท. โชคดี, ฉันเป็นเจ้าของที่ดิน, ในเวลา 2 ชั่วโมง, ฉันมีระเบิดทุกเกม, ชนะเบี้ยเลี้ยงไปมากกว่า 500 บาท, อยู่รอดจนถึงทุกวันนี้!

8. น้ำหนักลด

ในช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุด, เมื่อเริ่มเทรดฟิวเจอร์ส น้ำหนักลดไป 50 ปอนด์ (195--145) ประสบการณ์: กินข้าวต้มวันละชาม, สูบซิกาแรต 4 แพ็ค, นอน 4 ชั่วโมง. นอกจากค่ายนาซีก็คงยากที่จะทำลายสถิตินี้ได้.

9. ทางเลือก

ในช่วงเวลาที่เลวร้าย ภรรยาจะหย่าร้าง ถามว่าจะเอาฟิวเจอร์สหรือภรรยา ฉันบอกให้เอาฟิวเจอร์ส ผลคือเธอยอมรับ ตอนนี้ยังไม่หย่า.

10. ความสิ้นหวัง

แฟนต้องการกินบาร์บีคิว, แต่ค้นกระเป๋าขึ้นมามีเงินไม่พอ. สุดท้ายแตกหัก, กู้เงินใช้ชีวิตอีกครึ่งปี, วันละสองมื้อ.

11. เดินกลับบ้าน

เวลาลำบากที่สุดของฉันคือในเซินเจิ้น, เดินกลับบ้านจากบริษัทฟิวเจอร์ส — ต้องเดินสองชั่วโมง 40 นาที เพื่อประหยัด 2 บาท (ตอนเช้ากลัวเดินเพราะจะกระทบการค้า). กินอาหารที่นำไปเอง. เวลาเงินไม่พอ, ซื้อผักราคา 1 บาท (จำได้ว่ามีผักชนิดหนึ่ง, มันซ้ำซากจนเบื่อ), ตอนเย็นกินหนึ่งในสาม, ตอนเช้ากินนิดหน่อย, เอาอาหารที่เหลือนำไปบริษัท.

12. การหาเงิน

เฮ้, พี่ชายข้างบน, ยังหาเศษบุหรี่มาใช้, มันก็ยังดี, เพราะสมัยนั้นฉันกับพี่ชายยังต้องค้นหาก้นบุหรี่ว่าอยู่ไหน, ถูกสูบจนหมดแล้ว, ฮือ, สุดท้ายคิดได้ว่าข้างนอกมีขวดเหล้ามากมาย, แลกมันได้ 2 บาท, โอ้, บุหรี่หอมมาก, ดีกว่าบุหรี่ที่ขายตอนนี้อีก, ดีกว่าบุหรี่ 20 บาททุกตัว.

13. ความคิดที่มืดมน

ระหว่างที่ฉันตาย, ภรรยาก็หาใครสักคนแต่งงานใหม่, ลูกก็ส่งไปสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า, ทำไมต้องอยู่บ้านด้วยกันอีก. ถ้าหากเจ้าหนี้ยังไม่ยอมปล่อย, บอกพวกเขาว่าให้ถือไม้กวาดมา, อาจจะเจอถั่วเหลือง 3 ขีดใต้เตียง.

14. ความสูญเสีย

เวลาที่แย่ที่สุดคือภรรยายิงตัวตายหลายปีต่อมา, แฟนใหม่ของฉันแต่งงานกับคนอื่น, คืนหนึ่งฉันเจ็บจนหลุดฟันไป 2 ซี่, จนตอนนี้ฟันทั้งสองซี่นี้ยังไม่อยากจ่ายเงินซ่อม (คืนวันที่ 4 มีนาคม 2008). เวลาออกไปข้างนอกไม่กล้าเปิดปาก, กลัวคนเห็นฟันที่หายไป, ฉันอยู่ตามลำพังเรื่อยมาจนหลายปี, น่าสงสาร, ไม่เคยคิดว่าหลายปีที่ผ่านมาเสียเงินไปเท่าไหร่. จู่ๆ วันหนึ่งคิดว่าจ่ายเงินมากขนาดนี้, ยังไงก็ไม่สู้ใช้ชีวิตดีๆ เสีย 3,000 บาท, เช่าเด็กมหาลัยคนหนึ่ง, รูปร่างสุดเซ็กซี่, แต่ใจรู้สึกอึดอัดทั้งคืน, ไม่มีทางทำอะไรได้, อาจจะเพราะความเครียดที่มากเกินไป. จุดสำคัญคือเธอเหมือนคนตาย, ไม่เคลื่อนไหว, เหมือนเธออาจจะเห็นฉันน่ารังเกียจ. เมื่อเช้าฉันบอก: ฉันทำไม่ได้, ให้ 2,800 บาทละกัน! ประหยัดเงิน 200 บาท.

15. การตัดสินใจ

ในสำนักงานชั้น 16, หลังจากตัดสินใจแล้วกลับรู้สึกเบาใจ, ย้ายเงิน 3 ล้าน, เหลืออีก 12 วันก่อนที่จะตรวจบัญชี. หากไม่สามารถเติมเต็ม 2.37 ล้านได้, การกระโดดออกจากหน้าต่างเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้! น้ำตาเทียนหยดแห่งความทรงจำ, อย่าลืมบทเรียนในอดีต!

ผู้เขียน: ใช้ชีวิตเพื่อค้นหา