การแนะนำตัว

สวัสดีค่ะ ฉันเป็นแม่บ้านคนหนึ่ง ที่กำลังส่งบทความนี้เป็นครั้งแรก ขอโทษที่การเขียนของฉันอาจจะไม่เก่งนัก หวังว่าทุกคนจะเข้าใจนะคะ ตอนนี้การซื้อขายเงินตราต่างประเทศของฉันมีสภาพประมาณนี้ ฉันมีสมาชิกในครอบครัวสามคน คือ ฉัน สามี และลูกสาวตัวน้อยของเรา ฉันลาออกจากงานไปสองปีแล้ว และได้ทำการซื้อขายเงินตราต่างประเทศอยู่ที่บ้าน ซึ่งกำไรพอใช้ได้ แต่ก็ไม่มากกว่ารายได้จากการทำงานทั่วไปค่ะ

ตารางการทำงาน

ตารางเวลาการทำงานของฉันแบ่งออกเป็นสามช่วง ดังนี้ 8:50-11:30, 13:30-15:30, 20:50-23:30 แม้ว่าฉันจะใช้เงินทุนของตัวเองในการซื้อขายที่บ้าน แต่แท้จริงแล้วก็ไม่ได้มีอิสระอย่างที่คิดนะคะ ถ้ามีเรื่องฉุกเฉิน หรือเจ็บป่วย ฉันก็ไม่กล้าหยุดทำงาน เพราะกลัวว่าถ้าหยุดไปจะมีโอกาสที่ดีหลุดมือไป

การบริหารเงิน

เงินในบัญชีและเงินที่ใช้ในชีวิตประจำวันดูเหมือนจะเป็นคนละเรื่องกันเลยค่ะ เวลาซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต ฉันยังต้องดูความคุ้มค่า ราคาคือการเลือกสรร (จน) บางทีเงินในบัญชีอาจมีกำไรหรือขาดทุนเป็นหมื่นแต่ก็ทำเหมือนไม่สนใจ (ชินแล้ว) ถึงจะทำได้จนถึงจุดที่สามารถใช้การซื้อขายเป็นอาชีพได้ แต่ก็ยังห่างไกลจากความอิสระทางการเงินอีกไกลค่ะ

ความเหงาในการทำงาน

รายได้ของฉันในตอนนี้ก็พอๆ กับที่ทำงานทั่วไป และไม่ต้องเผชิญหน้ากับความซับซ้อนของความสัมพันธ์ ฉันมีอาการเครียดทางสังคมเล็กน้อย รู้สึกว่างานที่บ้านทำให้สบายใจมากเสียจริง แต่ก็รู้สึกว่าตนเองมีความห่างเหินจากสังคม บางครั้งก็ไม่มีโอกาสเรียนรู้สิ่งใหม่เพราะไม่มีผู้ใหญ่คอยแนะนำ และมันก็เหงามาก

การแบ่งปันความสำเร็จ

เมื่อฉันทำเงินได้ ฉันก็แบ่งปันความสุขนี้กับสามีเท่านั้น บางครั้งก็ไม่แชร์ เพราะเขามักจะพูดว่า “ได้เยอะขนาดนี้ มีโอกาสสูญเสียแล้ว หยุดก่อนดีไหม” การมองโลกของฉันสูงขึ้น ถึงจะมีกำไรต่อปีใกล้เคียงกับพนักงานทั่วไป แต่การที่มีกำไรขาดทุนหลักหมื่นทุกวัน ทำให้ฉันมีความฝันที่จะทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ค่ะ

การศึกษาการซื้อขาย

การเทรดฟิวเจอร์สในสายตาฉันก็เปรียบเสมือนเกมที่น่ารัก การย้อนกลับไปเรียนรู้ก็เหมือนทำกลยุทธ์ผจญภัย ลูกสาววัยสามสี่ขวบของฉันก็เริ่มเรียนรู้ พอฉันอยู่ในห้องครัวหรือห้องน้ำ เมื่อเสียงเตือนบอกสำเร็จก็ต้องวิ่งมาเรียกว่า “สำเร็จแล้ว!” บางครั้งก็วาดกราฟ K-Line บนกระดาษ นำไปแสดงให้ฉันดูว่าเป็นหุ้นค่ะ

การปรับตัวในการซื้อขาย

อุปกรณ์ต้องทันสมัย ถ้าเน็ตหรือคอมพิวเตอร์มีปัญหาจะรู้สึกเครียดเหมือนทหารที่ไม่มีปืนมาก่อน ก่อนหน้านี้ตอนทำงานจะรู้สึกวิตกกังวลมากในช่วงบ่ายวันอาทิตย์ ส่วนตอนเช้าของวันจันทร์เหมือนการไปเยี่ยมหลุมฝังศพ แต่ตอนนี้เปลี่ยนไป คิดว่าจะเต็มไปด้วยความคาดหวังในบ่ายวันอาทิตย์ และวันจันทร์เป็นวันที่สดใสค่ะ

ความยากลำบาก

เมื่อเริ่มทำการซื้อขายครั้งแรก ฉันตั้งใจที่จะสร้างผลกำไรสิบเท่าในสองปี ยิ่งค้าในช่วงที่มีการขาดทุนมากเท่าไร ก็ยิ่งทำให้กลัวมากขึ้น ต้องปิดสถานะได้หลายครั้งกว่าจะรู้สึกอยากอาเจียน หลายครั้งที่พอปิดสถานะแล้ว ราคาก็กลับไปพุ่งขึ้น พอจากนั้นตั้งความหวังต่ำลง เพียงแค่ไม่เจ็บป่วยและทำการซื้อขายได้ก็ถือว่าเป็นความสุขสูงสุดค่ะ

ความเป็นอิสระในการทำงาน

ฉันยังไม่สามารถทำเงินจากการซื้อขายได้ แต่ฉันก็ยังอยู่ในเส้นทางนี้ และรู้สึกว่างานแบบนี้และการใช้ชีวิตแบบนี้คือสิ่งที่ฉันปรารถนา วันละชามบะหมี่เนื้อราคา 15 บาททำให้รู้สึกมีความสุข ในวันหยุดกลางวันร้อน ๆ การดื่มเบียร์เย็น ๆ ขวดหนึ่งก็ทำให้รู้สึกมีความสุข และหลังจากการซื้อขายเสร็จแล้วไปกินไอศกรีมข้าวแดงราคา 1 บาท ก็ทำให้มีความสุข

การมองในอนาคต

การทำการซื้อขายเป็นอาชีพที่ฉันรัก เป็นเส้นทางที่ฉันยินดีที่จะใช้ชีวิตต่อไป เพียงแต่ขอให้สุขภาพแข็งแรง ฉันหวังว่าจะทำต่อไปอีก 20 ปี ฉันให้ความสำคัญกับการซื้อขายนี้ เหมือนกับว่ามันคือธุรกิจที่ต้องมีการวางรากฐาน ต้องมีความพยายามและต้องใช้เวลาในการสะสม

คำแนะนำสุดท้าย

ดังนั้น ฉันรู้ว่ามันคือเส้นทางที่ยากลำบาก แม้ว่าจะมีความลำบากเพียงใดฉันก็จะพยายามเดินต่อไป ฉันไม่อยากกลับไปทำงานให้กับคนอื่น ฉันชอบอิสระที่ได้ทำการซื้อขาย การซื้อขายยากไหม? ยากที่ไหน? ระบบการเทรดประกอบไปด้วยหลายส่วน: ระบบการวิเคราะห์ตลาด, ระบบการควบคุมความเสี่ยง, ระบบการจัดการทุน และระบบการดำเนินการซื้อขาย

คำสรุป

การซื้อขายมีความลำบาก ลำบากและท้าทาย แต่ก็มีความเสี่ยงและตื่นเต้นที่ไม่เหมือนใคร มันคืออาชีพที่มีความเหงา แม้ว่าจะเป็นการทำเพื่ออาชีพให้กับตัวเอง แต่การใช้ชีวิตในสังคมก็ยังสำคัญอยู่ดี วิถีชีวิตนี้อาจดูสวยงาม แต่การทำให้มันเป็นจริงก็ไม่ได้ง่ายนัก นอกจากจะต้องมีเงินทุนในการเริ่มต้น ยังต้องมีความสามารถในการทำกำไรอย่างสม่ำเสมอด้วย