1. วิธีการเปิดตำแหน่ง

การเทรดภายในวันมีลักษณะเป็นช่วงเวลาสั้นและเห็นผลได้อย่างรวดเร็ว ดังนั้นการเปิดตำแหน่งจึงแตกต่างจากการเทรดตามแนวโน้ม การเทรดตามแนวโน้มจะใช้วิธีการปรับขนาดการลงทุนแบบกลับพีระมิดและการเฉลี่ยเข้าซื้อ ในขณะที่การดำเนินการในระหว่างวันนั้นควรใช้หลักการที่รวดเร็วและแม่นยำ โดยใช้วิธีการทดลองเปิดตำแหน่งและการเปิดตำแหน่งแบบครั้งเดียว วิธีการทดลองเปิดตำแหน่งเหมาะสำหรับสัญญาณที่มีความแม่นยำน้อย (ต่ำกว่า 90%) โดยเริ่มจากการใช้ตำแหน่ง 5% เพื่อเป็นการทดสอบ หากผ่านไปช่วงเวลาหนึ่งโดยที่ระดับหยุดขาดทุนไม่ได้ถูกทำลาย สัญญาณพื้นฐานไม่มีการเปลี่ยนแปลง และราคายังคงอยู่ในเขตต้นทุน ก็สามารถพิจารณาเพิ่มตำแหน่งได้ วิธีนี้ช่วยหลีกเลี่ยงความเสียหายจากการดูกราฟที่ผิดพลาด และสามารถทำให้การทำกำไรมีเสถียรภาพได้

2. สัญญาณ

สัญญาณที่ตรงตามหลักการการทำงานคือพื้นฐานของการเปิดตำแหน่ง ผู้ที่ทำงานด้านเทคนิคต่างรู้ดีว่าสัญญาณคืออะไร และมีบางคนที่สามารถทำให้ความแม่นยำของสัญญาณสูงขึ้นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้จึงไม่จำเป็นต้องอธิบายมากนัก แต่มีสิ่งหนึ่งที่ต้องเตือนคือ ผู้เริ่มต้นควรเรียนรู้เกี่ยวกับสัญญาณหนึ่งสัญญาณก่อน สัญญาณนี้ควรมีความถี่ในการเกิดค่อนข้างสูง และใช้เวลาในการจับค่อนข้างง่าย ในขณะที่สัญญาณอื่น ๆ ควรเรียนรู้เมื่อเริ่มมีความคุ้นเคยกับสัญญาณนี้แล้ว

3. การหยุดขาดทุน

นี่คือองค์ประกอบสำคัญในระบบการซื้อขาย แต่หลายคนเข้าใจการหยุดขาดทุนมากเกินไปในแบบง่าย ๆ ว่าต้องปฏิบัติตามการหยุดขาดทุนอย่างเคร่งครัดเพื่อให้ความเสี่ยงลดลง ซึ่งนั่นเป็นแนวคิดที่แคบ จุดหยุดขาดทุนที่ประสบความสำเร็จไม่เพียงช่วยลดความเสี่ยง แต่ยังช่วยให้นักลงทุนสามารถคว้าโอกาสทางการตลาดได้ จุดหยุดขาดทุนที่ดีต้องอาศัยองค์ประกอบต่อไปนี้: A. สัญญาณที่แม่นยำ แต่ละสัญญาณมีจุดหยุดขาดทุนที่แตกต่างกัน บางสัญญาณอาจต้องการจุดหยุดแค่สี่ถึงห้าจุด ในขณะที่บางสัญญาณอาจต้องการถึงสิบจุด ขึ้นอยู่กับการเข้าใจในสินทรัพย์ที่ทำการค้าขาย; B. หลีกเลี่ยงการทำงานที่บ่อยเกินไป แม้ว่า จุดหยุดที่ดีจะไม่สามารถใช้ซ้ำในระยะเวลาสั้น ๆ ได้ หากไม่เช่นนั้น การขาดทุนเล็กน้อยจะกลายเป็นการขาดทุนมหาศาล ดังนั้นนักเทรดต้องรู้จำนวนการทำงานในแต่ละวันและต้องตั้งแผนการทำงานที่แน่นอน; C. จุดเปลี่ยน โดยปกติแล้ว หากจุดหยุดขาดทุนของสัญญาณคือห้าจุด ขณะทำการควรตั้งเป็นจุดที่สี่และหก เพราะสามในสี่ของตลาดจะไม่แตะจุดห้าจุดง่ายๆ ดังนั้น เมื่อต้องมีปริมาณการซื้อขายมาก (เช่นนับพันล็อต) นักเทรดควรตั้งช่วงเปลี่ยนเพื่อค่อยๆ ถอนการลงทุนเพื่อลดความเสี่ยง

4. การทำกำไร

มีคำพูดว่า “เมื่อเห็นกำไรก็ควรเก็บไว้” นี่คือองค์ประกอบที่สร้างกำไรในระบบการซื้อขาย เช่นเดียวกับการหยุดขาดทุน จุดทำกำไรของแต่ละสัญญาณแตกต่างกัน บางอย่างอาจอิงตามค่าเฉลี่ย บางอย่างอิงตามตำแหน่ง ในขณะที่บางอย่างอาจอิงจากตัวชี้วัด โดยทั่วไปการทำกำไรที่อิงจากตัวชี้วัดสามารถจับตลาดในระดับที่เหมาะสมได้ แต่เช่นเดียวกับการหยุดขาดทุน การทำกำไรก็ควรใช้กลยุทธ์การถอนทุนทีละน้อย ซึ่งเป็นสิ่งที่แตกต่างจากการเทรดตามแนวโน้ม หลักการของการเทรดในระหว่างวันคือยิ่งถึงจุดสุดท้าย จำนวนตำแหน่งจะยิ่งลดลง เพื่อให้การทำกำไรมีเสถียรภาพ โดยไม่ให้ต้นทุนเดิมถูกคุกคามจากความโลภ

5. ทิศทางการเทรด

นี่คือส่วนสำคัญที่สุดในระบบการซื้อขาย ทิศทางการค้ามีผลกระทบอย่างร้ายแรงต่อทั้งทรัพย์สินและจิตวิทยาการซื้อขาย การตัดสินใจในทิศทางการซื้อขายควรผสานเข้ากับสไตล์การเทรดของตัวเอง บางคนชอบเทรดภายในหนึ่งชั่วโมงหลังเปิดตลาด เนื่องจากเป็นช่วงเวลาที่การซื้อขายเกิดความยุ่งเหยิงสูงสุด แต่ต้องการให้นักเทรดวิเคราะห์ทิศทางการเทรดล่วงหน้าในวันก่อนหรือตั้งแต่ช่วงเปิดเป็นเวลา 10 นาที บางคนชอบหลีกเลี่ยงความยุ่งเหยิงหลังตลาดเปิด ซึ่งต้องการความอดทนและการมองเห็นที่ดี; บางคนชอบเทรดในช่วงบ่าย เพราะเป็นช่วงที่มีราคาเคลื่อนไหวที่ไม่มากเกินไป และอารมณ์ตลาดก็มีเสถียรภาพซึ่งเหมาะกับสไตล์การซื้อขายที่รอบคอบ

6. แผนการซื้อขาย

การกำหนดแผนการซื้อขายเป็นการบ้านที่ทุกนักเทรดที่ประสบความสำเร็จต้องทำ คุณไม่สามารถจินตนาการถึงกำไรที่มั่นคงได้เพียงแค่ตามความรู้สึกระหว่างทำการเทรด เมื่อคุณมีปริมาณการทำการที่สูงขึ้น เช่น หลายร้อยหรือพันล็อต ความรู้สึกนี้จะไม่สามารถใช้ได้ ดังนั้นแผนการซื้อขายที่ดีเป็นสิ่งจำเป็นในการดำเนินการ เมื่อเหตุการณ์และการดำเนินการทั้งหมดอยู่ภายใต้แผน ความรู้สึกของนักเทรดจะดีมาก แม้ว่าในบางครั้งการหยุดขาดทุนจะสูญเสียไปเล็กน้อย แต่นั่นก็อยู่ในแผนที่กำหนดไว้ซึ่งไม่ส่งผลต่อความต่อเนื่องในการเทรด แผนการซื้อขายควรสร้างทิศทางในรูปแบบ "หาก...แล้ว" โดยรวมถึงสถานการณ์ต่าง ๆ ที่อาจเกิดขึ้นและวิธีการตอบสนองต่าง ๆ รวมถึงกลยุทธ์หลังการหยุดขาดทุน เป็นต้น