เรื่องราวในวัยเด็ก

อายุไม่มากไม่น้อย เริ่มเขียนบันทึกความทรงจำ ทุกคนโปรดช่วยสนับสนุน ว่ากันตามจริง หากเป็นบันทึกความทรงจำ ก็ขอเริ่มตั้งแต่การเกิดเลย วันนั้น เกือบตาย! สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้นมีผลกระทบกับชีวิตฉันเป็นอย่างมาก! สาเหตุคือ: ตอนเกิด ฉันไม่ร้องไห้ ฉันเกิดที่บ้าน โดยมีคนจากสถานพยาบาลในหมู่บ้านมาช่วยคลอด ซึ่งไม่มีประสบการณ์ โดยทั่วไปแล้วเด็กหนีบจากการคลอดจะร้องไห้ออกมา แต่ฉันกลับไม่ร้อง ทำให้พวกเขาตกใจและทำเรื่องผิดพลาด เช่น บีบปากฉัน ทำให้ตั้งแต่เด็กฉันไม่สามารถเปิดปากได้ โตขึ้นอายุประมาณ 4-5 ปีไปตรวจที่เซี่ยงไฮ้ ก็พบว่ากระดูกกรามเป็นโรคเกร็ง ตอนนั้นคิดถึงการกินอาหารส่วนใหญ่ต้องแทรกเข้าไปจากรอยแยกระหว่างขากรรไกร ฉันยังจำได้ว่า ตอนประถมสาม-สี่ เวลากินขนมระหว่างออกกำลัง ฉันใช้แค่ปลายนิ้วดันขนมปังผ่านรูที่ฟันหายไปด้านหน้า ซึ่งข้างๆ ฉันมีเด็กผู้หญิงคนแรกในชีวิตที่ฉันชอบ มองมาที่ฉันและยิ้มให้ สิ่งนี้ติดอยู่ในความทรงจำของฉัน ฉันไปหาอาหารยาก ปรากฏว่าตั้งแต่เด็กตัวเล็กมาก ชอบทานข้าวจุ่มน้ำซุป ให้ทานขนมปังเส้นที่ย่อยง่าย เพราะไม่สามารถเคี้ยวได้ จึงทำให้กระเพาะต้องทำงานหนัก ฉันจึงป่วยตั้งแต่เด็ก ตัวเหมือนไม้ขีดไฟ พร้อมจึงได้ชื่อเล่นว่า ไม้ขีดไฟ ติดตามฉันตลอดวัยเด็ก ตอนนี้นึกย้อนหลังว่าฉันนี้ทนทานจริงๆ จนไม่ตาย! วัยเด็กมันน่าเศร้าเพราะโรคข้อเกร็ง ปากก็ยังเบี้ยว และมีชื่อเรียกแบบนี้ไปตลอดระยะเวลาวัยเด็ก แม้ว่าฉันจะผ่าตัดในชั้นประถม 5 แต่ใบหน้าก็ยังไม่สมดุลเพียงพอ เพราะตั้งแต่เด็กแล้วที่ฉันมีคนรอบข้างมองด้วยสายตาแปลก ฉันจึงมีความดื้อดึงที่ได้ผลที่ดี ประดังจากอารมณ์ไม่ต่ำเลย ชีวิตช่างแปลกจริงๆ เลย องค์ประกอบหนึ่งที่ทำให้ได้ร่างกายแบบนี้ แต่กลับสร้างนิสัยที่แข็งแกร่ง ในเมื่อมันน่าจะเป็นคนอ่อนไหว หากคิดจะอ่อนแอ คิดว่าอาจจะไม่อยู่ต่อแล้วนะ แค่รอดไปวันๆ

วัยรุ่น

ในวัยรุ่น มี 2 ช่วงคือ มัธยมต้นและมัธยมปลาย เป็นชีวิตที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง แม้ฉันจะเก่งในตอนประถม แต่ที่เขตการศึกษาทำให้พวกเราไม่สามารถชนะตามคะแนนได้ พวกเราได้เรียนสายไปที่โรงเรียนคุณภาพ ชั้นมัธยมต้นนั้น จริง ๆ แล้วฉันอยู่หัวแถวของห้องเรียน ดูแลจึงได้รับรางวัลต่าง ๆ ด้วยเหตุนี้ก็ดี ส่วนมัธยมปลาย ผมไม่ชอบช่วงนี้เลย เพราะได้เข้าไปโรงเรียนที่ดีด้วยการส่งตัว ถ้าย้อนถาม ตอนนี้ก็คงเชื่อว่าในการเข้าสอบต้องมีคนจากการศึกษาอยู่ในวงการ ง่ายนิดเดียว สถานการณ์นั้นทำให้ฉันต้องเรียนหนักในโรงเรียนที่มีการแข่งขันสูง ความวุ่นวายในวัยรุ่น มีปัญหากับการสื่อสารกับพ่อแม่เป็นเวลา 3 ปีที่น่าเบื่อหน่าย

ผลชีวิตในมหาวิทยาลัย

เมื่อจบจากเตรียมมหาวิทยาลัย สิ่งที่ได้นั้นไม่ได้ไปดีมาก ฉันศึกษาที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีในเซี่ยงไฮ้ ความคิดนั้นฉันอย่างที่คิดอยู่นาน แต่ไม่มีความสนใจในสาขาวิชาเครื่องจักรเลย โดยเฉพาะในปีการศึกษานี้ ฉันรู้สึกว่าในระหว่าง 4 ปีเรียน ฉันแทบจะใช้ชีวิตในยุคอับแสง โดยส่วนมากเสเพลผ่านไป สุดท้าย เกรดที่จบมานั้นยากมาก ฉันพึ่งพาตัวเองจนเติบโตมาได้อย่างแข็งแกร่งจนมาถึงจุดที่พบงานแห่งแรกที่หันกลับมานิดหนึ่ง ฉันโชคดีที่เห็นงานนี้เป็นโอกาสและได้งานบริษัทเทคโนโลยี ทำงานประมาณ 3 เดือนซึ่งขายอุปกรณ์ บริษัทพยายามขยายผลิตภัณฑ์ แต่นั่นไม่ใช่ผลสำเร็จ

เส้นทางการทำงานและความก้าวหน้า

เมื่อทำงานในขณะนั้นยอมรับตนเองว่าเป็นคนที่ไม่แน่ใจต่อวงการนี้ นี่คือความเจ็บปวดแรกสุดที่ที่เห็นว่าเราเริ่มจากจุดมาทดลองเป็นกลยุทธ์ ส่วนการทำงานในวงการเป็นอย่างไรสามารถเห็นได้จากประสบการณ์งานนี้ พลิกชีวิตหลังจากนี้คือการเขียนบนป้ายโบนัส จะต้องมีรายละเอียดการแนะนำในทักษะการทำงานในปัจจุบัน ขอบคุณในช่วงเดือนธันวาคม 2011 รายได้ที่สามส่วนแรกในวงการฟอเร็กซ์ เพราะได้พบกับความสดในธุรกิจนี้

บทเรียนจากการเทรดฟอเร็กซ์

ได้อ่านหนังสือ "การซื้อขายที่มีอัตราการชนะสูง" โดย มาเซล ลิงค์ ถือเป็นหนังสือที่สำคัญ ต้องอ่านให้จบเช่นกัน อ่านคู่มือเพื่อให้แบบฝึกหัดการทำกำไร ซึ่งในทุกรายการ มีหลายชิ้นที่เป็นที่มาของแง่มุมทั้งหมดของประสบการณ์การธุรกิจ

สรุป

ท้ายที่สุดนี้ ขอให้ทุกคนในปีหนูมีสุขภาพดี มีโชคลาภมากมาย ขอขอบคุณ สำหรับการติดตามผลงานของฉัน!

ผู้เขียน: milozen