บ้านเกิดของฉัน

บ้านเกิดของฉัน คือสถานที่ที่ยากจนที่สุดในหูเป่ย เป็นหนึ่งในอำเภอที่ยากจนที่สุดในระดับชาติ พ่อของฉันเป็นแค่ครูสอนภาษาไทยในโรงเรียนมัธยมปลายท้องถิ่น และแม่ของฉันขายผักในตลาดเพื่อช่วยเหลือค่าใช้จ่ายในบ้าน ฉันเคยชอบเล่นวิดีโอเกมและทำคะแนนได้ไม่ดี แต่เมื่อเข้าเรียนมัธยมปลาย เนื่องจากโรงเรียนเป็นระบบปิด ฉันไม่สามารถหนีออกไปได้ จึงสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ และยังเลือกเรียนสาขาที่กำลังเป็นที่นิยมในขณะนั้นคือ “เศรษฐศาสตร์ระหว่างประเทศและการค้า”

การเริ่มต้นในตลาดหุ้น

หลังจากสำเร็จการศึกษาในปี 2007 ฉันเริ่มทำงานในตลาดหุ้นที่บริษัทหลักทรัพย์ โดยมีความปรารถนาที่จะประสบความสำเร็จในตลาดหุ้น ฉันทำงานอย่างหนัก ตื่นตั้งแต่ 6 โมงเช้าเพื่อดูข่าวและวิเคราะห์ต่างๆ หลังจากตลาดปิด ฉันจะอ่านบทวิเคราะห์ต่างๆ จากบริษัทหลักทรัพย์ ตอนนั้นมีบทวิเคราะห์หลายร้อยชิ้นที่ถูกปล่อยออกมาทางออนไลน์ทุกวัน และฉันต้องอ่านให้หมดก่อนนอนทุกคืน

จุดสูงสุดและวิกฤตการณ์ทางการเงิน

ถึงปลายเดือนกันยายน 2007 เราก็ใกล้จะถึงจุดสูงสุดทางประวัติศาสตร์ที่ 6124 ไม่กี่วัน และบทวิเคราะห์ของบริษัทหลักทรัพย์ทุกแห่งเมื่อสมัยนั้นต่างสนับสนุนให้ซื้อ แต่เมื่อมองย้อนกลับไปในตอนนี้ ตารางเหตุผลต่างๆ ที่ให้มานั้นดูไม่มั่นคงและตลกมาก ซึ่งหมายความว่าบางสิ่งที่ฉันเรียนรู้มาอาจจะผิดพลาด เมื่อฉันเพิ่งจบการศึกษา ฉันได้เห็นจุดสูงสุดของตลาดหุ้น จากนั้นเราก็เผชิญวิกฤตการณ์ทางการเงินในปี 2008 ที่เกิดขึ้นครั้งหนึ่งในรอบร้อยปี และตลาดหุ้นจีนก็เกิดตลาดหมีอย่างยิ่งใหญ่ บริษัทหลักทรัพย์ต้องปลดพนักงาน

การเรียนรู้จากการฝึกอบรม

ฉันได้หาบริษัทที่กำลังจะรับนักศึกษาเข้าสอนเทรดฟิวเจอร์ส ฟอเร็กซ์ และหุ้นอเมริกา แต่ข้อเสียคือ บริษัทจะไม่ให้เงินเดือนจนกว่าคุณจะทำกำไรจากการเทรดจริงๆ และบริษัทจะให้ค่าคอมมิชชั่นบางส่วนแก่คุณ

ประสบปัญหาทางการเงิน

ฉันประหยัดเงินไว้ได้เพียง 4300 บาท ทุกเดือนจะต้องจ่ายค่าเช่าและค่าน้ำค่าไฟประมาณ 450 บาท ค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันสัปดาห์ละ 100 บาท และค่าเดินทาง 14 บาทไปกลับจากที่พักไปที่ฝึกอบรม ค่าใช้จ่ายอย่างน้อยที่สุดในหนึ่งเดือนอยู่ที่ 1158 บาท ดังนั้น เงินที่มีอาจจะอยู่ได้แค่ 4 เดือน ซึ่งหมายความว่าทุกอย่างจะต้องไม่มีข้อผิดพลาด ฉันเริ่มไม่กล้ากินอาหารที่ดีที่สุด ทุกวันต้องกินซาลาเปา ราคาตัวละ 0.5 บาท เพื่อประหยัด

ความสำเร็จและการล้มเหลว

แม้ในเดือนที่สอง ฉันจะเริ่มประสบความยากลำบากในการจ่ายค่าใช้จ่าย และไม่สามารถผ่านการทดสอบในห้องสมุดได้ ดังนั้นฉันจึงเริ่มไม่กล้ากินอาหารมาตลอดจนต้องคิดค้นวิธีในการประหยัดงบประมาณ สำหรับฉันแล้ว นี่คือความเครียดที่เกิดจากการไม่สามารถทำกำไรจากการเทรดได้

การเผชิญปัญหาด้านสุขภาพ

ในช่วงวันหยุด ฉันต้องเผชิญกับความเครียดในการตั้งใจเรียนในช่วงที่ตลาดไม่เปิด เพราะกลัวจะใช้เงิน ในเวลานั้นฉันไม่ได้ออกนอกบ้านเลยประมาณ 15 วัน และเมื่อกลับไปที่ตลาดเพื่อซื้อของ เมื่อจ่ายเงิน ฉันกลับรู้สึกว่าตัวเองพูดไม่ออก จำไม่ได้ว่าจะถามเงินเท่าไร

การค้นหาทางออก

หลังจากกลับไปที่อพาร์ตเมนต์ฉันได้ใช้โทรศัพท์ติดต่อเพื่อนและค่อยๆ เริ่มรู้สึกตัวว่า ฉันกลับมาเป็นปกติแล้ว จนกระทั่งขณะที่โทรศัพท์กริ่งซึ่งหมายความว่าฉันยังมีการติดต่อกับโลกภายนอกอยู่

การปรับตัวในตลาดทุน

ในเดือนกรกฎาคม บริษัทของฉันได้จ่ายเงินเดือนเป็นครั้งแรก แต่ฉันก็ยังต้องหามุมมองใหม่จากการต้องการสิ่งที่ต้องการอย่างต่อเนื่อง มันเป็นการเดินตามเส้นทางที่ไม่เรียบง่ายแต่ฉันเริ่มเห็นการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญในชีวิตของฉัน

เส้นทางใหม่

จนถึงปี 2013 ฉันสามารถเริ่มมีกำไรจากการเทรดได้เป็นครั้งแรก ซึ่งถือเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน และในปี 2014 ชีวิตสอบผ่านมาตรฐานใหม่ด้วยการทำกำไรแทบทุกวัน หลังจากที่ฉันมีการเปลี่ยนแปลงพื้นฐานทางการเงิน ฉันเริ่มมีความมั่นใจในตัวเองและรู้จักความหมายที่แท้จริงของการใช้ชีวิต

บทสุดท้าย

การได้ยินข่าวสารที่ดีจากพ่อและแม่ เป็นความรู้สึกที่มีค่ายิ่ง ชีวิตของฉันได้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว เรื่องราวการใช้ชีวิตของฉัน ถึงแม้จะเริ่มต้นจากแรงกดดันที่รุนแรงและความยากลำบาก แต่ในที่สุดฉันก็สามารถหาหนทางที่เหมาะสมสำหรับตัวเองได้

ผู้เขียน: เสี่ยวปี้ 2015.9.1