เปิดตัวฮวง จุนเป็ง

ในปี 1997 ขณะนั้นฮวง จุนเป็งยังเรียนอยู่ที่วิทยาลัยศิลปะแห่งกองทัพประชาชน วันหนึ่งในชั้นเรียนที่เรียนเกี่ยวกับการแสดง เขาถูกเรียกตัวไปที่โรงถ่ายป๋ายอี้เพื่อแสดงบทบาท ในขณะนั้นเขารู้ว่าเขาถูกเลือกให้แสดงบทเฉินอี้ใน "จูเต๋อขึ้นเขาอิงกอง" เขาคิดในใจว่า "ฉันจะแสดงเฉินอี้ได้ยังไง?" แต่หลังจากการปรับแต่งต่าง ๆ เช่น การถอนคิ้ว การเขียนตา และการเปิดหน้าผาก ฮวง จุนเป็งก็ได้กลายเป็นเฉินอี้หนุ่มที่มีชีวิตชีวาต่อหน้าคนหลายคน เมื่อผู้กำกับตัดสินใจ เขาก็แสดงเป็นเฉินอี้หนุ่มจริง ๆ

การวิจัยบทบาทของเฉินอี้

เพื่อที่จะถ่ายทอดตัวตนของเฉินอี้ได้อย่างเต็มที่ ฮวง จุนเป็งได้ทำการวิจัยอย่างลึกซึ้ง เขาไปที่โรงถ่ายภาพยนตร์ใหม่เพื่อตรวจสอบข้อมูล ไม่เพียงแต่ดู "ชีวิตของเฉินอี้" แต่ยังศึกษาชีวประวัติของเหมาเจ๋อตง, จูเต๋อ และคนอื่น ๆ เพื่อเข้าใจเฉินอี้จากทุกมุมมอง เขาเคยกังวลว่าเฉินอี้เป็นตัวละครที่คนรู้จักดี การแสดงให้ดีไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ผู้กำกับได้สนับสนุนให้เขาละทิ้งภาระและกล้าหาญในการแสดง ในการค้นคว้า เขาได้สร้างตัวละครเฉินอี้หนุ่มที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวาและมีความอบอุ่น

การสร้างตัวละครในจอภาพยนตร์

นอกจากเฉินอี้ ฮวง จุนเป็งยังสร้างตัวละครคลาสสิกมากมายในจอภาพยนตร์ เช่น เหลียง จุนเชาใน "เป้าหมายสุดท้าย", หลู หยงใน "พายุเกิงจื่อ", เหลียง หลงใน "แนวทางที่ไม่เหมือนใคร", และทหารญี่ปุ่นจ่าไก่ใน "ดอกไม้ร้าย" และยังได้รับความนิยมในบทบาทคลาสสิกนี้ โดยเฉพาะเมื่อเขาแสดงบทกัวเล่อใน "การโจมตีที่รุนแรง" ที่ทำให้ผู้ชมเกลียดชังได้อย่างลึกซึ้ง

ความรักในบทบาทและความขัดแย้งทางอารมณ์

ดังนั้นแม่ของเขาจึงไม่ค่อยชอบให้เขาแสดงบทตัวร้าย แต่ชอบเขาในบทเฉินอี้ เมื่อบทบาทของสองตัวละครมีการขัดแย้งในตารางเวลา แม่จะทำท่าตัดสินใจอย่างหนักแน่นว่า "ไปแสดงเฉินอี้เถอะ!" ท่านจึงได้แสดงบทเฉินอี้ตั้งแต่หนุ่มจนถึงในฐานะผู้บัญชาการเฉินอี้, นายกเทศมนตรีเฉินอี้, และเฉินกลายเป็นอาจารย์ใหญ่

คุณค่าทางสังคมและความรับผิดชอบของการแสดง

โตมากับครอบครัวที่มีแนวคิดเกี่ยวกับการปฏิวัติ ทำให้ฮวง จุนเป็งสามารถเข้าใจลักษณะอันสูงส่งของนักปฏิวัติรุ่นเก่าได้ดีกว่าคนอื่น ๆ เขากล่าวว่าการแสดงเป็นเฉินอี้มาหลายปี เขาได้รับแรงบันดาลใจจากจิตวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ "การไม่คิดถึงตัวเอง" ซึ่งมีความมุ่งมั่นและไม่ย่อท้อต่อการต่อสู้เพื่อปลดปล่อยประชาชนที่ทุกข์ยาก แม้จะต้องสูญเสียชีวิตก็ไม่มีความลังเล เขากล่าวว่า "ในฐานะนักแสดง ต้องมีความรับผิดชอบทางสังคม เพื่อช่วยส่งต่อสิ่งที่ดีเหล่านี้"

ความรักในชาและการเดินทาง

คนที่รู้จักฮวง จุนเป็งทราบดีว่าเขามีกลิ่นชาเป็นที่ขึ้นชื่อ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ฮวง จุนเป็งมักจะมีชาติดตัวเสมอ ฮวง จุนเป็งกล่าวว่า "ชาเป็นเครื่องดื่มที่ดีมาก ดื่มชาแล้วช่วยให้ใจสงบนิ่ง รวมทั้งทำให้จิตใจสะอาด" เมื่อพูดถึงชา ฮวง จุนเป็งดูเหมือนจะมีเรื่องราวไม่รู้จบ เมื่อต้องเผชิญกับบทบาท เขากล่าวว่าในกระบวนการถ่ายทำ เขาจะถือบทกันเป็นชา เช่นใน "ซูซาน" ฮันซือฉีมีความสงบและมีอารมณ์ละมุน เขาจะยอมเสียสละเพื่อเอาชนะหลิวจิ้นซื่อและไม่หวั่นกลัวความเข้าใจผิดจากผู้อื่น เหมือนกับชาปู่อู่ที่มีฉบับเก่าเริ่มจากรสชาติโดยนิยามไว้ไม่ดี แต่สุดท้ายก็ทำให้คนรักมันจากใจ

อยู่กับความสุขของชา

ฮวง จุนเป็งมักนั่งอยู่ที่ห้องทำงานในช่วงบ่าย นั่งอยู่กับชาที่มีคุณภาพดี ปิดตา ฟังเสียงเชือกที่สูงสวดอ้อนจากพระวิหาร รอให้กลิ่นชาคลายความวุ่นวายของโลกภายนอก ในช่วงเวลานั้น เขาดูเหมือนกำลังอยู่ในโลกแห่งความสงบ สลัดสิ่งยุ่งเหยิงและความเหนื่อยล้าออกไปให้หมด แทนที่ด้วยความสบายใจ ความสุขในการดื่มชาใต้แสงจันทร์ส่องสว่าง

ความสัมพันธ์พิเศษกับชา

ฮวง จุนเป็งอธิบายว่าเขาไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านชาและไม่มีความชำนาญใด ๆ ในศาสตร์แห่งชา แต่เมื่อเขาเมาเหล้าครั้งแรก ชีวิตของเขาก็เข้ามาเกี่ยวข้องกับชาอย่างไม่อาจแยกออก หากกล่าวว่าเหล้าเป็นความกล้าหาญที่แสดงออกได้และมีกลิ่นอายที่หนักแน่น โรแมนติก; ดังนั้นชาเป็นความละมุนอ่อนตัว มอบปัญญาและหาจุดสมดุลให้ชีวิตเขา มีความสงบเงียบและความสง่า

การใช้ชีวิตอย่างมีคุณภาพ

ในมุมมองของฮวง จุนเป็ง ชีวิตก็เหมือนถ้วยชา มีทั้งขมและหวาน สุดท้ายจางปล่อยไปอย่างสงบ เพื่อนร่วมเดินทางที่มีค่าจึงเป็นสิ่งสำคัญในการลิ้มรสต้องทำให้ครบทุกรสชาติ และเก็บซึมซับเรื่องราวให้กลับมามีชีวิตอีกรอบด้วยกลิ่นชาที่เหนือจริง

มองการใช้จ่ายอย่างเป็นอิสระ

เมื่อสิบปีที่แล้ว ฮวง จุนเป็งเคยมีความคิดเหมือนคนจีนส่วนใหญ่คือการหาเงินเพื่อซื้อบ้าน จะอยู่หรือการลงทุน การซื้อบ้านถือเป็นการลงทุนที่มีความเสี่ยงต่ำที่สุด แต่ต่อมาเขาได้เปลี่ยนความคิดนี้เพราะอิทธิพลจากคู่รัก เขาได้เรียนรู้ที่จะอยู่และเพลิดเพลินในชีวิต เขาและคู่รักได้ใช้เงินในการเดินทางและศึกษาศาสตร์ชา ทำให้ปัจจุบันเขามองว่า เงินมีค่ามากที่สุดเมื่อมันนำความสุขมาให้ ดังนั้นเขาจึงไม่ค่อยเก็บเงิน อย่างน้อยสำหรับสิ่งที่จำเป็นในชีวิตและเคารพผู้สูงอายุ เขายินดีที่จะเปลี่ยนสิ่งนี้ให้เป็นความสุขที่มากขึ้นยิ่งขึ้น

ชีวิตที่มีความสุข

ในหลายปีที่ผ่านมา เขาแทบได้เดินทางทั่วโลก การถ่ายทำ การเดินทาง และการลิ้มลองชาเป็นปัจจัยสำคัญในการใช้ชีวิตที่มีความสุข