วิกฤตการเงินในเอเชียปี 1997 เกิดขึ้นได้อย่างไร?

ในวันที่ 2 กรกฎาคม 1997 วิกฤตการเงินในเอเชียได้แผ่ซ่านไปยังประเทศไทย ส่งผลให้เงินบาทอ่อนค่าลงอย่างรุนแรง ไม่นานวิกฤตนี้ได้แพร่ระบาดไปยังประเทศมาเลเซีย สิงคโปร์ ญี่ปุ่น และเกาหลี ซึ่งทำลายภาพลักษณ์การเติบโตทางเศรษฐกิจอันรวดเร็วของเอเชีย ประชาชาติที่มีเศรษฐกิจใหญ่ในเอเชียเริ่มมีอาการถดถอยและมีการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองอย่างมาก

สาเหตุการเกิดวิกฤตการเงินในเอเชีย

หลังจากการดูรายงานเกี่ยวกับวิกฤตการเงินในเอเชียหลายชุดและการศึกษาเบื้องต้นของตัวเอง ฉันพบสาเหตุหลายประการที่ทำให้เกิดวิกฤตนี้:

• 1. ปัจจัยจากบุคลิกภาพของจอร์จ โซรอสและกลุ่มทุนที่สนับสนุนเขา
• 2. ผลกระทบจากผลประโยชน์และนโยบายเศรษฐกิจของสหรัฐอเมริกา
• 3. รูปแบบเศรษฐกิจของประเทศในเอเชีย

จอร์จ โซรอสและกลุ่มทุน

จอร์จ โซรอสเป็นบุคคลที่ถูกเรียกว่า “ฉลามการเงิน” และเป็น “หมาป่าที่หลับใหล” เขาเคยกล่าวไว้ว่า “ในการดำเนินการทางการเงิน ดำรงความมุมมองด้านจริยธรรมไม่ใช่เรื่องที่สำคัญ เพราะมันเป็นแค่กลยุทธ์” โซรอสมั่นใจว่าตลาดการเงินไม่อยู่ภายใต้มาตรฐานทางจริยธรรม และเขาไม่ได้รู้สึกผิดเมื่อใช้กฎเกณฑ์ของตลาดเพื่อสร้างกำไรจากสถานการณ์วิกฤต

ผลกระทบจากสหรัฐอเมริกา

ในปี 1949 การก่อตั้งสาธารณรัฐจีนใหม่ได้เป็นสัญลักษณ์ของการสร้างองค์กรทางสังคมนิยม ทว่า สหรัฐอเมริกาในฐานะมหาอำนาจทางเศรษฐกิจได้รู้สึกถึงความเสี่ยง จึงสร้างแนวร่วมทางเศรษฐกิจแบบทุนนิยมในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก ซึ่งทำให้หลายประเทศในเอเชียตกอยู่ภายใต้การควบคุมทางเศรษฐกิจ

ลักษณะเศรษฐกิจของประเทศในเอเชีย

ประเทศเช่นไทย มาเลเซีย และเกาหลีใต้มีเศรษฐกิจที่เน้นการส่งออกและมีการพึ่งพาตลาดโลกสูง หากเกิดความไม่มั่นคงในเศรษฐกิจเอเชียก็จะส่งผลกระทบทั่วทั้งภูมิภาคได้อย่างรวดเร็ว ตัวอย่างเช่น ประเทศไทย สกุลเงินบาทมีการซื้อขายในตลาดโลกโดยไม่ถูกควบคุมจากรัฐบาล และไม่มีเงินสำรองตราสารหนี้ที่เพียงพอเพื่อจัดการกับการเก็งกำไรอย่างต่อเนื่อง

บทเรียนจากวิกฤตการเงินในเอเชีย

วิกฤตการเงินในเอเชียปี 1997 ได้ให้บทเรียนที่สำคัญหลายประการ ระดับการเปิดเสรีเศรษฐกิจของประเทศนั้นมีความสำคัญซึ่งต้องสอดคล้องกับความแข็งแกร่งทางเศรษฐกิจและเสถียรภาพในการปกครอง นอกจากนี้ เศรษฐกิจของประเทศต้องมีการพัฒนาที่มีเสถียรภาพและถูกต้องเพื่อหลีกเลี่ยงการตกอยู่ในวิกฤติเช่นนี้อีกในอนาคต