วิกฤตการเงินในประวัติศาสตร์

ตั้งแต่ศตวรรษที่ 17 เป็นต้นมา มีวิกฤตการเงิน 9 ครั้งที่ส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อเศรษฐกิจโลก ซึ่งวิกฤตเหล่านี้ก่อให้เกิดความวุ่นวายอย่างมาก และส่งผลกระทบอย่างยาวนานต่อเศรษฐกิจในอนาคต

วิกฤตดอกบัวในเนเธอร์แลนด์ปี 1637

ในปี 1593 พ่อค้าชาวดัตช์ชื่อ กานา ได้นำเข้าดอกบัวจากตุรกี ดอกไม้ชนิดนี้เป็นสินค้านำเข้า ทำให้การมีดอกบัวกลายเป็นสัญลักษณ์ของความมั่งคั่ง เริ่มแรกนั้นมีเพียงผู้ที่ชำนาญด้านดอกบัวเท่านั้นที่ชื่นชมความงามของมัน แต่เมื่อเกิดกระแสความนิยม นักลงทุนเริ่มเข้ามาเก็งกำไร ในปี 1634 วิกฤตดอกบัวได้แพร่กระจายไปยังชนชั้นกลาง จนกลายเป็นการเคลื่อนไหวระดับชาติ ทุกคนต่างพากันซื้อขายดอกบัว ราคาดอกบัวพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว จนถึงปี 1636 ดอกบัวได้รับการจดทะเบียนในตลาดหุ้นอัมสเตอร์ดัมและร็อตเตอร์ดัม ซึ่งราคาของมันในเวลานั้นสูงถึง 76,000 ดอลลาร์สำหรับรากดอกบัวหนึ่งราก

เหตุการณ์ฟองสบู่ South Sea ปี 1720

ฟองสบู่ South Sea เกิดขึ้นระหว่างฤดูใบไม้ผลิถึงฤดูใบไม้ร่วงของปี 1720 โดยเริ่มต้นจากบริษัท South Sea Company บริษัทนี้ก่อตั้งขึ้นในปี 1711 ในช่วงสงครามอำนาจในสเปน ในช่วงต้นบริษัทนี้ดูเหมือนว่าจะดำเนินธุรกิจด้านการค้าระหว่างอังกฤษและทวีปอเมริกาใต้ แต่จริง ๆ แล้วมันเป็นสถาบันเอกชนที่ช่วยรัฐบาลในการระดมทุน เพื่อลดหนี้ที่เกิดจากสงคราม

วิกฤตการเงินในสหรัฐอเมริกา ปี 1837

ในต้นศตวรรษที่ 19 รัฐบาลสหรัฐไม่มีธนาคารกลางของตนเอง ซึ่งนำไปสู่การไม่มีการออกเงินกระดาษ ธนาคารที่สองของสหรัฐถูกก่อตั้งในปี 1816 เพื่อสร้างเงินตราแห่งชาติ ธนาคารแห่งนี้มีอำนาจควบคุมการเงินในแต่ละรัฐ และควบคุมเงินกระดาษที่หมุนเวียนในประเทศ ซ้ำยังต้องเผชิญกับความไม่แน่นอนจากการออกกฎหมายที่ขาดความรัดกุม

วิกฤตการธนาคารในสหรัฐอเมริกา ปี 1907

ในปี 1907 มีการเก็งกำไรอย่างมากในสหรัฐฯ โดยตามสถิติล่าสุดในนิวยอร์คมีประมาณครึ่งหนึ่งของจำนวนเงินกู้ที่ถูกนำไปลงทุนในตลาดหลักทรัพย์และพันธบัตร เมื่อวันที่ 24 ตุลาคม ผู้ลงทุนพากันขายหุ้นเพื่อหลีกเลี่ยงการขาดทุน และส่งผลกระทบต่อธนาคารอย่างใหญ่หลวง

วิกฤตราคาหุ้นในสหรัฐอเมริกา ปี 1929

ในเดือนตุลาคมปี 1929 ตลาดหลักทรัพย์ในนิวยอร์กตกต่ำอย่างมาก เมื่อวันที่ 24 ตุลาคม เกิดการขายหุ้นโดยนักลงทุนซึ่งทำให้หุ้นราคาตกลงจนเกิดวิกฤตในตลาดหุ้น ซึ่งส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจสหรัฐฯ และทั่วโลก โดยนำไปสู่ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำในช่วง 10 ปีถัดมา

วิกฤตวันจันทร์ดำ ปี 1987

ในวันที่ 19 ตุลาคม ปี 1987 ตลาดหุ้นสหรัฐเกิดการระเบิดที่ส่งผลให้หุ้นทั่วโลกตกต่ำอย่างรวดเร็ว โดยดัชนีดาวโจนส์ลดลงถึง 508 จุด คิดเป็นการตกต่ำครั้งใหญ่ที่สุด บางคนยังสงสัยว่าทำไมถึงเกิดการตกต่ำนี้เนื่องจากไม่มีข่าวสารที่ก่อให้เกิดผลเสียในวันนั้น

วิกฤตการเงินในเม็กซิโก ปี 1995

ในคืนวันที่ 19 ธันวาคม ปี 1994 รัฐบาลเม็กซิโกมีการประกาศค่าของเงินเปโซที่ลดลง 15% ทำให้เกิดความตื่นตระหนกในตลาด รัฐบาลตัดสินใจดำเนินการป้องกัน แต่แทบจะไม่สามารถทำอะไรได้ นำไปสู่ความวุ่นวายทางการเงิน

วิกฤตการเงินในเอเชีย ปี 1997

ในวันที่ 2 กรกฎาคม ปี 1997 ประเทศไทยประกาศยกเลิกอัตราแลกเปลี่ยนคงที่ ทำให้เกิดพายุทางการเงินในทั้งภูมิภาคเอเชีย นำไปสู่วิกฤตการเงินในประเทศต่าง ๆ ในเอเชีย

วิกฤตซับไพรม์ในสหรัฐอเมริกา ปี 2007-2011

วิกฤตซับไพรม์เริ่มต้นในปี 2006 โดยมีสาเหตุมาจากการให้สินเชื่อที่ไม่มั่นคงและการล้มละลายของสถาบันที่ลงทุนในสินเชื่อประเภทนี้ วิกฤตครั้งนี้นำไปสู่วิกฤตการเงินทั่วโลกในปี 2008 โดยเฉพาะเมื่อ Lehman Brothers ประกาศล้มละลาย