ปี 2007 ที่ Fleet Street ลอนดอน

ซาเหม่ียว นักเรียนจีนที่เปิดเทอมในอังกฤษ ก้าวเข้าไปในอาคารของ Goldman Sachs ด้วยเสื้อเชิ้ตลดราคาจาก Thomas Pink เธอรู้สึกกังวลใจเล็กน้อยเช่นเดียวกับนักศึกษาฝึกงานคนอื่น ๆ ที่ได้รับการจัดให้นั่งข้างๆ เจ้านายของเธอ

เจ้านายของซาเหม่ียว

เจ้านายของเธอเป็น VP (รองประธาน) ในแผนกอนุพันธ์ของ Goldman Sachs ที่ลอนดอน โดยรับผิดชอบ การขายผลิตภัณฑ์ดัชนีให้กับองค์กร ซาเหม่ียวตอนนั้นเรียนต่อปริญญาโทด้านการจัดการธุรกิจในอังกฤษ และมีนักเรียนที่มีความสามารถจากมหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ดและเคมบริดจ์หลายคนร่วมฝึกงาน

การโทรศัพท์ครั้งแรก

หลังจากซาเหม่ยนั่งอยู่ไม่นาน โทรศัพท์ของเจ้านายก็ดังขึ้น เธอได้ยินเสียงผู้หญิงจากปลายสาย ด้วยน้ำเสียงที่ซาเหม่ียวเข้าใจว่าเป็นแฟนของเขา

คำถามจากปลายสาย

"นักศึกษาฝึกงานหน้าตาเป็นยังไง? สวยไหม?" ผู้หญิงถามด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหึงหวง ซาเหม่ียว ได้ยินอย่างชัดเจน

ตอบแบบไม่รุ้สึก

เจ้านายหันไปส่องตาดูซาเหม่ียวและพูดว่า "อ๋อ สั้น อ้วน และไม่สวย" ทำให้ผู้หญิงหัวเราะ และเจ้านายทำหน้าทะเล้นให้ซาเหม่ียว

การเดินทางในฮ่องกง

ในช่วงสุดสัปดาห์ของเดือนกันยายนปีนี้ ซาเหม่ียวได้เล่าถึงโทรศัพท์ของเจ้านายให้ฉันฟังอย่างขำขำ "ฉันเป็นแค่คนงานจีนคนหนึ่ง ที่มีอาหารก็พอ คุณเข้าใจหรือไม่?" เธอยังคงหัวเราะเมื่อย้อนนึกถึง

ตำแหน่งในปัจจุบัน

ตอนนี้ซาเหม่ียวทำงานให้กับธนาคารต่างชาติในฮ่องกง ในตำแหน่งที่เรียกว่า "Structurer" และมีระดับเป็น "AVP" ซาเหม่ียวกล่าวว่าสำหรับเธอ "AVP ฟังดูดี แต่จริงๆ แล้วมันเป็นแค่ตำแหน่งในระดับกลาง ที่ทำงานใน ธนาคาร"

วัฒนธรรมการทำงานในวงการการเงิน

ระลึกถึงปี 2007 ที่ตอนนั้นเธอได้ฝึกงานที่ Goldman Sachs และ Barclays ซาเหม่ียวกล่าวว่าประทับใจใน วัฒนธรรมการทำงานที่ทำงานอย่างบ้าคลั่งของวงการการเงิน

การลาจากที่น่าจดจำ

ในช่วงวิกฤตการเงินโลกปี 2007-2008 ซาเหม่ียวเห็นเพื่อนร่วมงานหลายคนถูกปลดออกและออกจากที่ทำงาน ทว่าใน Barclays สิ่งที่เธอจดจำมากที่สุดคือการลาออกอย่างมีกระบวนการของนักเทรดคนหนึ่ง ในวัย 30 ต้น ๆ ที่มีผลงานดีเป็นอย่างมาก

ความสำคัญของครอบครัว

นักเทรดระบุว่าเขาต้องการเวลามากขึ้นเพื่อดูแลลูก หลังจากลาออกเขาไปเป็นครูสอนคณิตศาสตร์ที่ โรงเรียนประถมที่ลูกเรียนอยู่ ซาเหม่ียวรู้สึกพิศวงกับความสงบและเฉยเมยของเขาต่อการเปลี่ยนแปลง อาชีพ

มุมมองครอบครัวในวงการการเงิน

ซาเหม่ียวสังเกตเห็นว่าแม้ในธนาคารที่มีการแข่งขันสูง หลายคนยังคงรักษาค่านิยมทางครอบครัวแบบ ตะวันตกไว้ โดยมักจะมีภาพครอบครัวอยู่บนโต๊ะทำงาน

ความเชื่อที่ก่อตัวขึ้น

การลาออกของนักเทรดทำให้ซาเหม่ียวเกิดความเชื่อว่า “การทำงานในธนาคารคือการมีงานทำ และครอบครัว และสุขภาพสำคัญกว่าการหาเงิน”

การทำงานในฮ่องกง

ซาเหม่ียวเล่าถึงประสบการณ์การทำงานที่ฮ่องกงมา 8 ปี เธอไม่หลงใหลในแบรนด์ แต่ชอบแต่งตัวสีสันสดใส สามารถฟังดนตรีสดในเวลาว่าง

การเดินทางคนเดียว

การเดินทางเพียงลำพังไปญี่ปุ่นที่ Shirakawa-go เป็นการเดินทางที่เธอชอบ เพราะเพื่อประหยัดเงิน เธอจึงเลือกบินไปโตเกียวแล้วนั่งรถบัสไปยัง Shirakawa-go

เรื่องเวลาและคำวิจารณ์

ซาเหม่ียวไม่ใส่ใจคำวิจารณ์เกี่ยวกับการแต่งตัวของเธอสักเท่าไร แต่เธอต้องยอมรับว่ามีเพื่อนๆ ที่บ่นว่าเธอมักจะมาสาย

ความรับผิดชอบในที่ทำงาน

เธอสุภาพในการทำงานมากจนไม่กล้าที่จะมาสาย แต่ถ้าเป็นสถานการณ์ที่ไม่ส่งผลกระทบต่อการทำงาน เธอก็มักจะมาสายอยู่ดี

ความท้าทายที่แท้จริง

ความสนุกที่ซาเหม่ียวได้จากงานไม่ได้มาจากเงินในการตอบแทน แต่เป็นความท้าทายทางด้านความคิด เธอต้องดูข้อมูลทั้งในระดับมหภาคและจุลภาค รวมถึงการทำงานร่วมกับทีมวิเคราะห์

ความเสี่ยงในผลิตภัณฑ์

ผลิตภัณฑ์โครงสร้างมีความซับซ้อน บริษัทจะพัฒนาความต้องการของลูกค้า ส่วนหนึ่งที่มักจะนำไป เสนอขายให้ลูกค้าที่มีความเข้าใจความเสี่ยงดี

การมองโลกในแง่ดี

ซาเหม่ียวกล่าวว่า แม้ว่าตลาดการเงินในฮ่องกงจะแต่ก็ยังมีมุมมองของการลงทุนซึ่งไม่ไร้เหตุผล อันเป็นผลจากประสบการณ์ของทุกคนในการตัดสินใจ

ความต้องการที่ไม่สิ้นสุด

เธอสัมผัสกับบรรยากาศการทำงานที่ไม่ดีในการต้องมีการแข่งขันและแรงกดดัน โดยการขับเคลื่อนหลัก คือผลประโยชน์ระยะสั้น

ความเปลี่ยนแปลงในชีวิต

สี่ปีที่ผ่านมา เธอพบกับความสะดวกสบายในการมีบ้าน รถ และชีวิตที่ไม่ต้องทำงาน แต่ก็ไม่เพียงพอต่อ ความต้องการที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

การเลือกความสุข

ซาเหม่ียวบอกว่าเธอมีชีวิตที่ไม่ร่ำรวย แต่สามารถหาเลี้ยงตัวเองด้วยความสามารถและชีวิตที่ ดีกว่าเมื่อก่อน

การใช้ชีวิตอย่างมีสติ

เธอพูดว่าการจ่ายค่าเช่าบ้านและไม่ต้องอาศัยอยู่ในที่อยู่อาศัยที่แน่นขนัดทำให้เธอมีความสุข

บ้านและการศึกษา

ครอบครัวของเธอหวังว่าเธอจะกลับบ้านและอยู่ที่นั่นเป็นครู แต่ซาเหม่ียวรู้สึกว่าเธอไม่สามารถ กลับไปได้

อุตสาหกรรมการเงินในจีน

ตลาดอนุพันธ์ในประเทศจีนยังคงล้าหลัง ความสามารถที่เธอมีไม่สามารถใช้ประโยชน์ได้ และเธอก็อยู่ ในวัฒนธรรมที่ฮ่องกงแล้ว

เกี่ยวกับนักวิเคราะห์

Quant หรือที่เรียกว่านักวิเคราะห์เชิงปริมาณส่วนใหญ่ทำงานด้านการสร้างแบบจำลอง การตั้งราคา ผลิตภัณฑ์โครงสร้าง และโมเดลทางเศรษฐกิจ