การยกเลิกเงินดอลลาร์ซิมบับเว

หลังจากวันที่ 30 กันยายน 2558 เงินดอลลาร์ซิมบับเวที่ยังคงหมุนเวียนอยู่จะถูกมองว่าเป็นเพียงขยะเท่านั้น ในหลายประเทศ เงินล้านดอลลาร์ไม่ใช่หน่วยที่ใช้กันทั่วไป แต่ในวันที่ 15 มิถุนายนปีนี้ ธนาคารกลางซิมบับเวได้ทำขั้นตอนสุดท้ายในการละทิ้งสกุลเงินอำนาจชาติที่ตกอยู่ในสภาพลำบาก เงินดอลลาร์ซิมบับเวจะถูกตัดออกจากประวัติศาสตร์โดยมีอัตราแลกเปลี่ยนที่ 3.5 พันล้านต่อ 1 ดอลลาร์ ตามรายงานของ Mashable ตั้งแต่วันที่ 30 กันยายน 2558 เป็นต้นไป เงินดอลลาร์ซิมบับเวที่หมุนเวียนที่ไหนจะไม่ได้รับการรับรองอย่างเป็นทางการ

การยกเลิกธนบัตรซิมบับเว

การถอนธนบัตรซิมบับเวที่อยู่ในวงจรการหมุนเวียนจะนำพาให้ผู้คนเข้าสู่สมัยที่ต้องใช้ถุงใหญ่หรือรถเข็นในการขนเงินสด ในปี 2552 วิกฤตเศรษฐกิจที่ยาวนานถึง 10 ปีสิ้นสุดลงโดยรัฐบาลได้ใช้ดอลลาร์สหรัฐเป็นสกุลเงินหลัก หลังจากนั้น ผู้คนเริ่มใช้ดอลลาร์สหรัฐหรือแรนด์แอฟริกาใต้ในชีวิตประจำวัน จำนวนเงินดอลลาร์ซิมบับเวลดลงอย่างมากจนแทบไม่มีค่าแต่ยังคงหมุนเวียนอยู่

ประวัติศาสตร์ซิมบับเว

ซิมบับเวเริ่มใช้ดอลลาร์โรดีเซียในปี 2513 แทนที่เงินปอนด์เดิมโดยใช้การเปลี่ยนแปลงเป็นระบบทศนิยม เมื่อตอนที่ซิมบับเวได้รับเอกราชในปี 2523 เงินดอลลาร์ซิมบับเวได้เข้ามาแทนที่เงินโรดีเซีย โดยเวลานั้น 1 ดอลลาร์ซิมบับเวมีค่าเท่ากับ 1.5 ดอลลาร์สหรัฐ ภายหลังเกิดเงินเฟ้ออย่างร้ายแรง การทุจริต ปัญหาสาธารณูปโภคที่ไม่ได้รับการแก้ไข การปฏิรูปที่ดินที่มีข้อโต้แย้งของประธานาธิบดี โรเบิร์ต มูกาเบ และการบริหารเศรษฐกิจที่ไม่ดีส่งผลให้เศรษฐกิจล่มสลาย เงินดอลลาร์ซิมบับเวจึงมีค่าเสื่อมลงอย่างรุนแรงและหน่วยงานต่างๆ ได้หันมาใช้ดอลลาร์สหรัฐแทน

เหตุการณ์ย้อนหลัง

ในศตวรรษที่ 20 มีกรณีอื่น ๆ ที่มีเงินเฟ้ออย่างร้ายแรงทำให้สกุลเงินกลายเป็นขยะ เช่น ในเยอรมนีในทศวรรษที่ 1920, บราซิลในทศวรรษที่ 1980, อาร์เจนตินาและแองโกลาในทศวรรษที่ 1990 ในซิมบับเว อัตราเงินเฟ้อสูงสุดถึง 79,600,000,000% ในเดือนพฤศจิกายน 2551 ราคาสินค้าจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าทุก ๆ 25 ชั่วโมง สถิติที่สูงกว่านั้นเป็นของฮังการี โดยในเดือนกรกฎาคม 2489 อัตราเงินเฟ้อสูงถึง 41,900,000,000,000,000% และธนบัตรมีมูลค่า 10,000 ล้านฟอเรนต์

การคืนค่าเงิน

เมื่อสถานการณ์กลับมาเป็นปกติ ประเทศส่วนใหญ่จะออกเงินใหม่เพื่อตั้งราคาใหม่ เยอรมนีได้เปิดตัว “ไรช์สมาร์ก” ในปี 1924, บราซิลได้ออก “เรียล” ในปี 1994, เม็กซิโกได้ออก “นูโบเปโซ” ในปี 1993 และ “เปโซ” ในปี 1996 ในเหตุการณ์เหล่านี้ การยกเลิกสกุลเงินหมุนเวียนจะเป็นกระบวนการในการกำหนดหน่วยเงินใหม่ และมีการปรับมูลค่าเงินบางส่วนเพื่อความสะดวกและเป็นสัญลักษณ์ของการเข้าสู่ยุคใหม่ของความเสถียรทางเศรษฐกิจ

กรณีไม่ปกติ

อย่างไรก็ตาม กระบวนการเงินเฟ้ออย่างร้ายแรงและการยกเลิกเงินดอลลาร์ซิมบับเวจะต้องถือเป็นข้อยกเว้น ในปี 2549 ซิมบับเวได้ทำการกำหนดค่าเงินใหม่ (1 ดอลลาร์หลังการกำหนดค่าใหม่ = 1,000 ดอลลาร์เก่า) และในปี 2551 ได้ตัด 10 ศูนย์ และในปี 2552 ได้ลบ 12 ศูนย์ ซึ่งเมื่อเปรียบเทียบกับความเสถียรในตลาดเงินใหม่ ๆ ในปัจจุบัน อัตราแลกเปลี่ยน 3.5 พันล้านดอลลาร์ซิมบับเวเทียบกับ 1 ดอลลาร์สหรัฐจริง ๆ แล้วเป็นสิ่งที่น่าตกใจ

ระบบหลายสกุลเงิน

ที่น่าสนใจก็คือ ซิมบับเวได้นำระบบเงินหลายสกุลมาใช้ ตั้งแต่ปี 2552 ใช้ดอลลาร์สหรัฐ และในปี 2557 ธนาคารกลางซิมบับเวได้เปิดตัวสกุลเงินใหม่หลายประเภท ซึ่งรวมถึงแรนด์แอฟริกาใต้ ปูลาของบอตสวานา ปอนด์สเตอริงของอังกฤษ ยูโร ดอลลาร์ออสเตรเลีย หยวน รูปีอินเดีย และเยน

การอยู่ร่วมของหลายสกุลเงิน

ในสถานการณ์ที่เศรษฐกิจไม่มั่นคง การมีหลายสกุลเงินในประเทศไม่ใช่เรื่องแปลก แต่ว่าการใช้หลายสกุลเงินเป็นอัตราเงินสกุลเดิมนั้นค่อนข้างหายาก ประเทศส่วนใหญ่จะไม่ใช้สกุลเงินในประเทศ แต่เลือกใช้สกุลเงินที่แข็งแกร่งกว่าแทน

ตัวอย่างการใช้ดอลลาร์

ตัวอย่างเช่น ปานามา เอกวาดอร์ และสาธารณรัฐเอลซัลวาดอร์ได้ทำการใช้เศรษฐกิจแบบดอลลาร์สหรัฐโดยสมบูรณ์ในปี 2447, 2543 และ 2544 โดยการทำให้ดอลลาร์เป็นเงินตรา ตามกฎจะหมายถึงการควบคุมอุปทานของเงินแก่กระทรวงการคลังสหรัฐฯ ซึ่งจะเป็นการจำกัดการควบคุมทางเศรษฐกิจของรัฐบาลในประเทศ

ความจำเป็นของหลายสกุลเงิน

การใช้ระบบหลายสกุลเงินเป็นมาตรการเมื่อเศรษฐกิจตกอยู่ในสภาพสิ้นหวัง โดยในตอนแรกอาจนำไปสู่การมีเงินสดในระบบมากขึ้น วิกฤตสภาพคล่องหมายความว่าธนาคารบางแห่งต้องหยุดการให้กู้ยืมและการนำเข้าสินค้ากลายเป็นเรื่องยาก อย่างไรก็ตาม ธุรกิจในกรุงฮาราเรมักจะกำหนดราคาเป็นดอลลาร์ ขณะที่นักท่องเที่ยวในน้ำตกวิกตอเรียสามารถจ่ายเป็นแรนด์แอฟริกาใต้เพื่อซื้อสินค้า และนักเหมืองจะทำการค้าด้วยเงินดอลลาร์ออสเตรเลีย

การทำธุรกรรมและปัญหาของธุรกิจ

นอกเหนือจากเงินดอลลาร์ซิมบับเวแล้ว ซิมบับเวมีเงินตราอีก 8 สกุลที่ใช้ได้ตามกฎหมาย ซึ่งหมายความว่าสินค้าอาจถูกตั้งราคาเป็นดอลลาร์ แต่คุณสามารถจ่ายในสกุลเงินอื่นได้ ตัวอย่างเช่น อาหารที่ตั้งราคาเป็นยูโรสามารถจ่ายด้วยหยวนหรือรูปีอินเดียได้ สิ่งนี้อาจไม่เกิดขึ้นบ่อยนัก แต่พ่อค้าส่วนใหญ่ยอมรับหลายสกุลเงิน เนื่องจากพวกเขารู้ว่าพวกเขาสามารถเปลี่ยนมันเป็นเงินสดในรัฐบาลได้ อย่างไรก็ตาม พวกเขายังคงต้องเผชิญกับปัญหาอัตราแลกเปลี่ยนอยู่บ่อยครั้ง

ความจำเป็นในการเลือกสกุลเงิน

สุดท้ายแล้ว ซิมบับเวอาจต้องเลือกใช้สกุลเงินเดียว เพราะเงิน 8 สกุลนั้นไม่เสถียรและต้นทุนในการบริหารจัดการสูง ดอลลาร์สหรัฐมีแนวโน้มที่จะเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับซิมบับเว และยังไม่แน่ชัดว่าเงินดอลลาร์ซิมบับเวจะกลับมาในอนาคตอันใกล้หรือไม่ หรือหลังจากประธานาธิบดีมูกาเบลาออก