บทคัดย่อ

จอร์จ โซรอสมีทัศนคติต่อเงินที่เยือกเย็นและมีเหตุผล เขาคิดไม่เพียงแค่การทำเงิน แต่ยังเกี่ยวกับการได้รับความสนใจจากรัฐบาล โดยเขาทำได้ทั้งสองอย่าง นี่คือความงามที่ผลักดันการลงทุนที่มีค่า สาเหตุที่ทำให้เงินปอนด์ตกต่ำ ส่งผลให้เขาได้กำไรถึง 1 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ。

บทที่หนึ่ง: ทำลายธนาคารอังกฤษ

ในวันที่ 16 กันยายน 1992 วันพุธ เวลา 16:00 น. ช่วงบ่ายของวันพุธสีดำมืดลงเรื่อย ๆ ด้านในอังกฤษกำลังเผชิญกับวิกฤติเงินปอนด์ จนถึงจุดที่ต้องออกจากกลไกอัตราแลกเปลี่ยน

ผู้ที่ชนะ เช่น โซรอส กำลังหัวเราะ; ผู้แพ้ เช่น เมเจอร์และเลมอน ยอมรับความล้มเหลวอย่างหดหู่ ธนาคารอังกฤษเข้าร่วมการประชุมที่ได้รับการเชิญชวนจากธนาคารกลางของประเทศอื่น ๆ ในยุโรป เผยว่า เงินปอนด์จะยุติการเชื่อมโยงกับกลไกอัตราแลกเปลี่ยน.

กำไรจากวิกฤติ

เงินปอนด์สัมผัสกับการลดลง 2.7% เมื่อเปรียบเทียบกับมาร์ค ก่อนจะสามารถแลกได้ที่ 2.703 มาร์คต่อ 1 ปอนด์บนตลาดนิวยอร์ก ต่ำกว่าขั้นต่ำที่กำหนดที่ 2.7180 มาร์ค ที่มีการประกาศ นักข่าวและพนักงานจากสถานีโทรทัศน์รอการประกาศทางการจากกระทรวงการคลังอังกฤษ.

การประกาศ

เวลา 19:00 น. การตัดสินใจได้ถูกประกาศในที่สุด เลมอนปรากฏตัวต่อหน้ากล้อง ยอมรับความล้มเหลว สีหน้าของเขาซีดเซียวและซูบผอม นิตยสาร Economist ของอังกฤษเรียกว่า “ผิดหวังมาก”

การประกาศการยุติการเชื่อมโยง

เขาวางมือไว้ที่หลังราวกับเป็นนักโทษ เขาพยายามยิ้มให้ดูดี แต่รอยยิ้มของเขาหมดไปอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะเริ่มพูดว่า “วันนี้” เขาพูดว่า “เป็นวันที่ยากลำบากและสับสนมาก เหตุการณ์ทางการเงินจำนวนมากเกิดขึ้นพร้อมกัน ทำให้กลไกอัตราแลกเปลี่ยนสูญสิ้น… ขณะเดียวกัน รัฐบาลเชื่อว่า การยุติสถานะสมาชิกของกลไกนั้นจะรักษาผลประโยชน์สูงสุดของอังกฤษได้”.

การเปลี่ยนแปลงในอัตราดอกเบี้ย

เวลา 19:30 น. รวมถึงการดำเนินการให้เงินปอนด์มีการเคลื่อนไหวอย่างเสรี โดยที่ในวันพุธ เงินปอนด์ได้ปิดที่ 2.71 มาร์ค ลดลงเพียง 3 จุดเท่านั้น (ในสิ้นเดือนกันยายน เงินปอนด์ลดลงไปที่ 2.5 มาร์ค). ในวันพฤหัสบดีที่ 17 กันยายน 1992 อัตราดอกเบี้ยของอังกฤษลดลงเหลือ 10%.

การปรับตัวของอัตราเงิน

อิตาลีได้ตามอังกฤษเพื่อออกจากกลไกอัตราแลกเปลี่ยน และเงินปอนด์ยังเริ่มฟื้นตัวถึง 2.70 มาร์ค ก่อนที่จะมีเสถียรภาพที่ 2.65 มาร์ค ซึ่งต่ำกว่าขั้นต่ำที่กลไกอัตราแลกเปลี่ยนได้กำหนดไว้

ภาวะเศรษฐกิจ

การลดค่าของเงินปอนด์ไม่เพียงแต่เกิดขึ้นในอังกฤษ แต่ยังเกิดขึ้นในสเปนซึ่งลดลง 28% และอิตาลีที่ลดลง 22% พร้อมกันนั้นเงินปอนด์ก็อยู่ต่ำกว่าขั้นต่ำมากในตลาดนิวยอร์ก

บทที่สอง: ผู้ชนะที่แท้จริง

โซรอสเป็นเหมือนอัจฉริยะ คนอื่น ๆ ที่มีการลดค่าของเงินปอนด์ ยังได้ผลกำไรที่สูง แต่ไม่ได้บันทึกสถิติไว้ ผู้ชนะที่ยิ่งใหญ่คือ บรูซ คาเวนา และพอล จอห์นสัน คือผู้ที่ได้ 300 ล้านดอลลาร์และ 250 ล้านดอลลาร์ตามลำดับ。

ความสำเร็จของโซรอส

โซรอสรู้ว่าเขาได้ผลกำไรจากการลดค่าของปอนด์ไปแล้วถึง 1 พันล้านดอลลาร์ ในการสัมภาษณ์เมื่อวันที่ 26 ตุลาคมที่ “ไทมส์” การที่เขาชนะในชั่วโมงนั้น ได้กลายเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้เขาได้รับรู้จักในประเทศ โดยที่ก่อนหน้านั้นไม่มีใครได้ยินชื่อเขา。

ความมีชื่อเสียงที่เพิ่มขึ้น

คาเลอรีสเขียนในบทความของเขาว่า “จอร์จ โซรอสคือคนที่มีความเข้าใจเป็นอย่างดี เขาเป็นนักบุญที่ได้ใช้เวลาในการทำงานในด้านการเมืองและการศึกษาในยุโรปตะวันออก ขณะที่เขาเป็นนักเทรดเงินตราที่ใหญ่ที่สุดในโลก”

บทที่สาม: ความท้าทายที่ใหญ่ในสื่อ

หากไม่ใช่ด้วยความสนใจจากสื่อในเวลานั้น มันคงไม่มีใครได้ยินชื่อของเขา ในตอนนี้ทุกคนอยากรู้ว่า “ใครคือผู้ที่ยุ่งเกี่ยวกับเงินปอนด์” เมื่อข่าวการโจมตีปอนด์ออกมามาก ทำให้โซรอสกลายเป็นที่รู้จักว่าเป็น “ผู้ที่ทำลายธนาคารอังกฤษ” ถึงแม้เขาจะไม่ได้ทำลายธนาคารอย่างแท้จริง แต่เขาได้รับความสนใจจนเกิดเป็นคำถามในวงกว้าง。

บทที่สี่: ดาบสองคม

ในขณะที่ความผิดหวังและความอ่อนแอเผชิญหน้ากับเมเจอร์และเลมอน ซึ่งเลมอนไม่ยอมขอโทษและปกป้องการตัดสินใจให้ส่วนของเงินปอนด์อย่างแข็งขัน

มุมมองของโซรอส

โซรอสมองว่า เขาได้ทำการวิเคราะห์สถานการณ์ทางการเงินหลังจากเหตุการณ์นั้น เขาอธิบายว่าจำนวนมากที่จะนำไปสู่ผลลัพธ์เช่นนี้ คือการแตกแยก สับสนและผลกระทบด้านลบต่อเศรษฐกิจ

ข้อสรุป

ในปี 1992 โรงการลงทุนของโซรอสและการลงทุน Quantum ของเขานับเป็นปีที่ดี ปีหนึ่งสำหรับเขาที่ไม่เพียงทำกำไรจากสถานการณ์การเงิน แต่ยังทำให้เขาเป็นที่รู้จักในระดับสากลโดยเฉพาะการที่เขาทำให้เงินปอนด์ตกต่ำลงในช่วงเวลาที่เหมาะสม.