การเริ่มต้นของกัวฟูนา

ในช่วงกลางปี 1970 กัวฟูนาได้ทำการศึกษาและสำรวจตลาดอย่างลึกซึ้งเป็นเวลาหนึ่งปี สุดท้ายเขาได้เข้าสู่ตลาดการเก็งกำไรด้วยเงินทุน 3,000 ดอลลาร์สหรัฐ หลังจากชนะการลงทุนในตราสารหนี้และลดการขาดทุนจากทองแดง มูลค่าบัญชีของเขาเพิ่มขึ้น 4,000 ดอลลาร์สหรัฐ

ช่วงเวลาที่สำคัญในปี 1977

เรื่องราวที่แท้จริงและน่าประทับใจเกิดขึ้นกับกัวฟูนาในปี 1977 เมื่อมีปัญหาขาดแคลนในตลาดถั่วเหลือง เขาเชื่อว่าสัญญาถั่วเหลืองสำหรับเดือนกรกฎาคมจะมีค่ามากขึ้นเมื่อเปรียบเทียบกับสัญญาสำหรับเดือนพฤศจิกายน และการขาดแคลนในตลาดสินค้าเกษตรอื่นๆ จะนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของราคา

การซื้อขายที่รอคอย

กัวฟูนาจึงตัดสินใจเข้าซื้อสัญญาถั่วเหลืองเดือนกรกฎาคมพร้อมกับการขายสัญญาเดือนพฤศจิกายน โดยมีส่วนต่างราคาสูงถึง 60 เซนต์ กัวฟูนาได้ใช้วิธีการเพิ่มขนาดการถือครองในสัญญาแบบพีระมิด เมื่อจำนวนสัญญาของเขาเพิ่มขึ้นถึง 15 ชุด ผู้จัดการของโบรกเกอร์ได้เตือนเขาว่า มูลค่าหมายประกันสำหรับสัญญาถั่วเหลืองคือ 2,000 ดอลลาร์สหรัฐ แต่สำหรับสัญญาข้ามช่วงเวลาคือ 400 ดอลลาร์สหรัฐ

ผลลัพธ์ที่ไม่คาดคิด

การเพิ่มประกันในช่วงเวลาที่กัวฟูนาอยู่ในสถานการณ์ที่ชนะกลายเป็นอุปสรรคที่ใหญ่หลวง เขาจึงตัดสินใจย้ายบัญชีไปยังโบรกเกอร์ที่มีขนาดเล็กกว่า ในวันที่ 25 กุมภาพันธ์ 1977 กัวฟูนาได้ถือครองสัญญาแรก และถึงวันที่ 12 เมษายน มูลค่าบัญชีของเขาได้เพิ่มขึ้นถึง 35,000 ดอลลาร์สหรัฐ

จุดเปลี่ยนที่รุนแรง

กัวฟูนาได้เพิ่มจำนวนการถือครองสัญญาของเขาตามแผนที่ตั้งไว้ จนถึงวันที่ 13 เมษายน 1977 เขาได้รับข่าวจากโบรกเกอร์ว่า ราคาถั่วเหลืองพุ่งขึ้นอย่างรุนแรง กัวฟูนาเห็นว่าอาจปิดตำแหน่งขายของเดือนพฤศจิกายนได้ แต่หลังจากที่เขาตัดสินใจปิดตำแหน่งทั้งหมด ราคาตลาดกลับตกลงมาอย่างกะทันหัน เขาตกใจแทบสิ้นใจ และต้องออกจากตลาดโดยมูลค่าบัญชีลดลงจาก 45,000 ดอลลาร์สหรัฐ เหลือเพียง 22,000 ดอลลาร์สหรัฐ

บทเรียนที่ต้องจดจำ

ผลกระทบจากการค้าในครั้งนี้ ทำให้กัวฟูนารู้สึกว่ามันไม่ใช่แค่การสูญเสียทางการเงิน แต่ยังรวมถึงบาดแผลทางอารมณ์ที่ลึกซึ้ง เขารู้สึกอับอายกับการตัดสินใจที่รีบร้อน และเริ่มสงสัยเกี่ยวกับความสามารถของตัวเอง ในช่วงเวลาแห่งความเครียดนี้ เขาไม่สามารถกินอาหารได้หลายวัน

บทสรุป

กัวฟูนาได้เริ่มต้นด้วยเงินทุน 3,000 ดอลลาร์สหรัฐ และเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเป็น 45,000 ดอลลาร์สหรัฐ แต่การตัดสินใจที่ผิดพลาดครั้งหนึ่งทำให้เขาต้องเรียนรู้ถึงความเสี่ยงในการเก็งกำไร การหยุดพักเพื่อตรวจสอบความผิดพลาดเป็นเวลาหนึ่งเดือนทำให้เขาตัดสินใจกลับเข้าสู่สนามอีกครั้ง อีกครั้งที่เขาได้เรียนรู้ว่าการตัดสินใจที่รีบร้อนสามารถทำให้เกิดผลที่ไม่คาดคิดได้